Bijzondere plekken (3) Norðurfjörður

Norðurfjörður

Stel, je bent al jaren vrijgezel en denkt dat je nooit meer iemand tegenkomt waarop je verliefd wordt. Maar ineens kom je iemand tegen, je spreekt een keer af, en nog een keer en…

Ken je dan dat gevoel wat je krijgt?

Dat gevoel kreeg ik toen in voor de eerste keer het Norðurfjörður bezocht in de Westfjorden. Ik kon er ook maar met moeite afscheid van nemen. Misschien was het zo extra bijzonder omdat er vrijwel geen enkele toerist was. Of vanwege de nachten die maar niet donker werden. Misschien ook mede vanwege de historie op een plek waar maar een paar huizen staan, was ooit een enorme industrie gevestigd.

Hólmavik

Ik ben onderweg naar Hólmavik, een klein dorpje een uur of 4 rijden vanaf Reykjavik. Na een aantal zakelijke afspraken in de hoofdstad kreeg ik van een oude IJslandse dame een tip om eens het Norðurfjörður te bezoeken.

Ik was wel in de mooie westfjorden geweest maar dit zou m’n eerste bezoek worden aan het meest oostelijk gelegen fjord. Het weer was uitzonderlijk goed in deze junimaand toen ik parkeerde bij het tankstation, naast benzine wilde ik na die uren rijden ook wel even weten hoe ver het was door te rijden naar het eerste dorpje Djúpavik. Nou, dat was nog wel een paar uur rijden vertelde men. Maar de gravelweg was prima te doen voor de 2 wiel aangedreven auto die ik toen bij me had.

Dus na een IJslandse pylsur, de befaamde hotdog, ging ik onderweg.

De weg naar Djúpavik

Oh, wat was het genieten op deze weg die langs de kust loopt. De zee was blauw, er lag drijfhout aan wal en ik kwam niemand tegen onderweg. Ik wist al: hier ga ik nog wel langer overdoen met alle stops die ik aan het maken was. De weg kronkelt omhoog, de vergezichten zijn onbeschrijfelijk. Wanneer ik over de hoogste pas ben en de laatste bocht in de weg neem ligt daar in de verte een klein dorpje. Een oude verlaten haringfabriek uit vervlogen tijden en een half weggeroest schip ligt ernaast. Vanaf het enige hotel in het dorp, Hotel Djupavik, heb je naast zeezicht ook nog eens een prachtig uitzicht op de imposante waterval. WAUW!

Hotel Djúpavik, Magnus (en Sóley de hond)

Magnus, de eigenaar van het hotel verwelkomd me met een heerlijk koud lokaal biertje. Terwijl hij me verteld over de mooie omgeving, buiten in de zon op een bankje besluit Sóley de hond dat het wel gezellig is om naast me te komen zitten. De verhalen van Magnus gaan inmiddels over de haringfabriek, om een stuk geschiedenis te behouden hebben ze er al veel geld in gestopt. Hij houdt zich bezig met rondleidingen door de fabriek, waar onlangs nog de bekende IJslandse band Sigur Ros had opgetreden.

Ik wilde eigenlijk kamperen, maar omdat de camping aan het eind van het fjord ligt in het gelijk genaamde dorpje Norðurfjörður en dat nog wel een stuk rijden is besluit ik hier de nacht door te brengen. En daar kreeg ik geen spijt van. Heerlijke locale gerechten werden opgediend in het restaurant van het hotel. Het werd na middenacht dat ik besloot nog maar een eindje te wandelen. Het was tenslotte toch heel de nacht licht.

Toen, nog baardloos, maakte ik een kort filmpje terwijl ik op een grote steen aan het water zat. Ik kan me mijn gevoel van toen nog precies herinneren. Op dat moment was ik eventjes de gelukkigste mens op aarde. Of in ieder geval van Djúpavik. Overigens spot je hier met regelmaat zeehonden maar ook bultruggen!

De haringfabriek

In de jaren dertig werd begonnen met de bouw van de fabriek. De hoogtijdagen volgden in de jaren daarna. In 1954 werd de fabriek definitief gesloten. Ik ga je verder niet lastig vallen met details uit de geschiedenis hoor, maar als je meer wilt weten kun je dat lezen op de site van het hotel. Als je hier een rondleiding volgt kom je op de bijzondere plekken van deze fabriek. Het is meer dan de moeite waard en je steunt er ook nog eens het behoud van dit stukje geschiedenis mee!

Op naar het einde van de weg

Deze ochtend was mistig en dat terwijl ik vandaag door wilde rijden naar het meest noordelijke plekje van dit fjord. Daar waar ook de weg ophoudt. Ik begreep van Magnus dat de mist zou verdwijnen en de zon door zou gaan breken. En dat was ook zo, de mist leverde echter nog wel een heel mooi plaatje op!

Als ik zo’n blog schrijf voel ik me altijd weer even daar. Je weet nog hoe ik begon, over dat verliefd zijn? Dit bedoel ik dus, haha. Verliefd op een plek, het kan gewoon!

Het plaatsje Norðurfjörður is zo ongeveer het einde van de weg.

Een leuk plekje, klein dorpje met een centraal punt waar je het leuke eet/koffiehuis Kaffi Norðurfjörður vindt. Prachtig klein haventje erbij, je voelt je in the middle of nowhere zoals op zoveel plekken in IJsland. Maar de echte traktatie vind je op een paar kilometer verder noordwaarts: Krossneslaug. Dit is een zwembad met zeezicht gevoed door bergwater en verwarmt door aardwarmte. Een prachtige plek om even te dobberen. Twee jaar geleden was ik hier ‘s nachts, mét noorderlicht. In het warme water met een koud drankje op de rand, jaloersmakend!

Net als in het filmpje, laat ik het hier geloof ik maar even bij 😉

Waar je ook heengaat op IJsland, nu heb je misschien weer wat inspiratie opgedaan!

Mocht je naar Djúpavik gaan: neem die rondleiding, eet in het restaurant bij Magnus (liefde van de man gaat door de maag is wel van toepassing, maar dat geldt ook voor vrouwen hoor!) en heb respect voor de natuur.

Volgend jaar 2022 komt deze plek in een nog nieuw te komen reis! Update: Midzomernacht reis!

Mocht je dit jaar nog naar IJsland willen, kijk dan eens naar onze leuke en mooie reizen, bijvoorbeeld die van 28 juli door het binnenland, of 12 volle dagen rondom in augustus. Er is nog beperkt plek!

Avontuurlijke groet!