De Laugavegur (3)

Van Alfavatn naar Hrafntinnusker + de etappe naar Landmannalaugar

Dit is een blog in meerdere delen, dag 1 van deze meerdaagse hike vind je hier en dag 2+3 staan hier beschreven.

Ik weet waar ik aan begin deze ochtend, het schijnt dat ik vandaag moet gaan afzien. Nou ja, het is niet anders. Na iedereen te hebben uitgezwaaid op de camping begin ik aan de 12 kilometer naar Hrafntinnusker.

Deze etappe, zo zou ik later zien op mijn GPS, loop ik gemiddeld 2,7 kilometer per uur. Dit heeft allemaal te doen met een enorme steile berghelling. Na 4 kilometer vlak de spieren te hebben opgewarmd is er eerst nog een rivier die ik moet oversteken. De sneeuwbrug eroverheen ziet er uit alsof deze ieder moment kan instorten en staalkabel die over de rivier is gespannen kan ik niet bereiken. Maar ik vind mijn weg over een veilig uitziend sneeuwveld en een stuk via grote keien in de rivier.

Gelukt!

Nu moet ik die paar 100 meter steile helling op. Pittig en het kost me een uur, maar zoals je op bovenstaande foto ziet is het uitzicht fenomenaal!

De kleuren beginnen al wat meer te spreken deze etappe. Heel in de verte zie ik de hut liggen, nog een kilometer of 5 door de vele sneeuwvelden. Heel even denk ik dat het gaat regenen maar de wolk waait gelukkig net langs me af. Bij de hut zoek ik een kampeerplaats en vind ik een mooie plek tussen de rotsen net voor er een enorme groep Nederlanders arriveert vanuit Landmannalaugar. Gezellig en fijn weer even in moerstaal te kunnen praten.

Hrafntinnusker – Landmannalaugar

De etappe waarvan ik al een gedeelte eerder heb gelopen. Ik weet wel een beetje wat me te wachten staat. Soms is het jammer dat ik IJsland zo goed ken en al op vele plaatsen vaak ben geweest. De Zwitsers en de Duitser waren euforisch over het landschap. Ik natuurlijk ook, maar ik kom hier al heel wat jaren en ken hier vrijwel elke wandelroute.

Ik moet eerst nog wat sneeuwvelden oversteken en hoop dat de mist niet doorzet. Maar als de zon in kracht toeneemt is die zo verdwenen. Het is wederom een stralende dag met wat mooie, Nederlands aandoende wolken.

Het pad loopt verder over de glooiende gekleurde bergen en het is een en al genieten vandaag. Sjonge, IJsland wat ben je toch bijzonder en mooi. Soms zeggen foto’s meer dan een 1000 woorden zegt men. Toch moet je dit, ondanks de fraaie plaatjes, echt zelf zien en meemaken vind ik.

De laatste kilometers zijn drukker dan ik had verwacht. Het zijn toch vooral de IJslanders die nu hun eigen land aan het (her)ontdekken zijn. Ik ben er en heb Genoten met hoofdletter G! De GPS geeft aan dat ik 79,9 km heb afgelegd met 2700 hoogtemeters. Dat allemaal met een toch best zware rugzak – die zeker in het begin met al het eten – al snel zo’n 18kg woog.

In Landmannalaugar is een rivier waarin een warme bron uitmond, dat is een heerlijke plek om te relaxen. Of je nu gaat of zoals in mijn geval komt.

Bedankt voor het lezen van deze blog. In 2021 gaan we deze reis beperkt aanbieden met bagagevervoer en iets meer luxe dan ik had.